Niet ondanks maar juist dankzij windmolens ontstaan er de komende jaren prachtige riffen rondom windmolens in de Noordzee. Project 'De Rijke Noordzee' wil dit natuurgebied nieuw leven inblazen.
Tot ongeveer 150 jaar geleden kwamen er grote natuurlijke riffen voor in de Noordzee. Deze zijn echter beschadigd geraakt door zware sleepnetvisserij, waardoor de biodiversiteit en bodemvariëteit van de Noorzee nu nog maar 40 procent is van wat het zonder visserij zou zijn geweest. Sterker nog: in plaats van rotsen, oesterbanken en overblijfselen van oerbossen, bestaat de Noordzee nu bijna uitsluitend uit zand.
Hoewel veel mensen denken dat windmolens op zee de natuurlijke biodiversiteit beschadigen, is juist het tegendeel waar. Rondom windmolens op zee mag er namelijk geen sleepnetvisserij plaatsvinden. Het vissen met sleepnetten zou de windmolens beschadigen, waardoor de duurzame energieopwekking gevaar zou lopen. De bouw van windmolenparken op zee zorgt ervoor dat ongeveer 5 procent van de Noordzee gesloten wordt voor sleepnetvisserij. Dit klinkt misschien als weinig, maar het beschermde gebied beslaat een oppervlakte ter grootte van de provincie Groningen. Op deze plekken kan de natuur zich vrijelijk ontwikkelen.
In de beschermde gebieden rondom windmolens worden kunstriffen aangelegd waar ook oesters op worden geplaatst. De oesters filteren het water en fungeren als voedselbron voor andere organismen, zoals kabeljauw, zeebaars en koudwaterkoralen.
In het pilotproject 'De Rijke Noordzee' doen Natuur & Milieu en Stichting de Noordzee, in samenwerking met ASN Bank, onderzoek naar de bijdrage van de kunstriffen. Het uiteindelijke doel is om de aanpak ook bij toekomstige windmolenparken toe te passen.